Poniższe informacje wyjaśniają, czym jest stent moczowodowy. Wskazują również, czego należy spodziewać się podczas zabiegu umieszczenia stentu moczowodowego w Memorial Sloan Kettering (MSK).
Informacje o moczowodach i stencie moczowodowym
Moczowody to przewody w ciele, które odprowadzają mocz z nerek do pęcherza moczowego. Jeżeli jeden z moczowodów jest zablokowany, mocz nie będzie odprowadzany prawidłowo. Gdy do tego dojdzie, nerka wypełnia się moczem i dochodzi do obrzęku. Jest to nazywane wodonerczem. Przyczyną wodonercza może być guz uciskający moczowód, kamienie nerkowe lub tkanka bliznowata. Jeżeli nerka jest zablokowana przez dłuższy czas, może dojść do jej uszkodzenia. Zablokowanie obydwu moczowodów powoduje osłabienie nerek i może stwarzać ryzyko niewydolności nerek. Blokada nerki wymaga umieszczenia stentu moczowodowego.
Stent moczowodowy to cienka rurka umieszczana w moczowodzie w celu ułatwienia odprowadzania moczu z nerki (patrz Rysunek 1). Jeden koniec rurki jest wewnątrz nerki, a drugi w pęcherzu moczowym.
Stenty moczowodowe mogą być zakładane na kilka tygodni, miesięcy lub lat. Stenty służą do:
- umożliwienia przepływu moczu przez zablokowany moczowód,
- utrzymywania drożności moczowodu.
Przed zabiegiem
Przed zabiegiem pielęgniarka wyjaśni, czego spodziewać się podczas umieszczenia stentu moczowodowego. Przekaże również informacje, jak przygotować się do zabiegu. Należy stosować się do otrzymanych zaleceń. W razie pytań należy skontaktować się z lekarzem.
Podczas zabiegu
W dniu zabiegu pielęgniarka wprowadzi kaniulę dożylną (wenflon) do jednej z żył pacjenta. Pacjent będzie otrzymywać płyny przez kroplówkę. Otrzyma również leki, które zwiększą komfort pacjenta podczas zabiegu.
W celu umieszczenia stentu lekarz najpierw wprowadzi cystoskop (cienką, metalową rurkę z kamerą) do cewki moczowej (małego przewodu, który wydala mocz z pęcherza moczowego poza organizm) i do pęcherza moczowego. Cystoskop jest używany do zlokalizowania miejsca, w którym moczowód łączy się z pęcherzem moczowym. Po zlokalizowaniu tego miejsca lekarz wprowadzi stent moczowodowy przez cystoskop do moczowodu. Po umieszczeniu stentu cystoskop zostanie usunięty.
Po zabiegu
W szpitalu
Po zabiegu pacjent zostanie przeniesiony na oddział wybudzeniowy (PACU). Pielęgniarka będzie regularnie monitorować tętno, oddech i ciśnienie krwi pacjenta. W razie uczucia bólu lekarz może przepisać pacjentowi leki przeciwbólowe, które złagodzą objawy.
Pacjent pozostanie na oddziale PACU do pełnego wybudzenia. Po wybudzeniu pielęgniarka przekaże pacjentowi zalecenia dotyczące postępowania po wyjściu ze szpitala.
W domu
Ważne jest, aby przez pierwsze 24 godziny po zabiegu pić więcej wody niż zwykle. Należy pić 8 do 10 szklanek (o pojemności 250 ml lub 8 uncji) wody.
Przez pierwsze 24 godziny po zabiegu nie wolno wykonywać wymagających aktywności fizycznych. Przykładowe wymagające aktywności fizyczne to podnoszenie przedmiotów cięższych niż 6,8 kg (15 funtów) i wszelkie aktywności, które wykorzystują mięśnie brzucha. Po 24 godzinach można wrócić do regularnej aktywności.
W czasie korzystania ze stentu
Po zabiegu umieszczenia stentu podczas oddawania moczu może występować uczucie „rwania”. Może również wystąpić:
- częstsze niż zwykle oddawanie moczu,
- pilna i silna potrzeba oddawania moczu, której towarzyszy uczucie dyskomfortu w pęcherzu moczowym,
- ból w okolicy miednicy, w dolnej części brzucha.
Te objawy zazwyczaj ustępują z czasem. Lekarz omówi z pacjentem objawy, które mogą wystąpić. W celu złagodzenia objawów związanych z pęcherzem moczowym lekarz może przepisać leki.
W czasie korzystania ze stentu czasami może wystąpić krew w moczu. Ten objaw może utrzymywać się przez cały czas korzystania ze stentu. Czasami występuje on po okresie zwiększonej aktywności lub długotrwałej jeździe samochodem. W przypadku stwierdzenia krwi w moczu należy pić więcej wody niż zwykle, do czasu ustąpienia objawu.
Wymiana stentu
Stent wymaga wymiany co 3 do 6 miesięcy. Lekarz poinformuje pacjenta, kiedy należy dokonać wymiany. Zbyt długi okres umieszczenia stentu może prowadzić do:
- zablokowania moczowodu,
- kamieni nerkowych,
- infekcji.
Kiedy należy zwrócić się po pomoc do lekarza?
W następujących przypadkach należy skontaktować się z lekarzem:
- dreszcze,
- gorączka 101°F (38,3°C) lub wyższa,
- uczucie pieczenia podczas oddawania moczu,
- mętny mocz,
- nieprzyjemny zapach moczu,
- ból po jednej ze stron brzucha lub w okolicy nerek,
- wszelkie pytania lub wątpliwości.